NAMASZCZENIE CHORYCH

Sakrament sięga swymi korzeniami do pierwszych wieków Chrześcijaństwa. Modlitwa i namaszczenie olejem chorego, ukazuje wierność nauce zawartej w Nowym Testamencie: „Choruje ktoś pośród was? Niech wzywa prezbiterów Kościoła i niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imię Pana! A modlitwa wiary zbawi dotkniętego słabością i Pan mu ulży, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5,13-16). Troska o chorych wiernych jest obowiązkiem całej Cerkwi. Obrzęd ten powinien być sprawowany w cerkwi, w obecności tak wielu parafian, jak to tylko możliwe. Jeśli chory nie może się poruszać, wówczas obrzęd jest sprawowany w domu lub tez w szpitalu.

„W obrzęd uzdrowienia powinna być zaangażowany cała Cerkiew, ponieważ choroba jednego z członków, podobnie jak grzech każdego z nich, dotyka całej Cerkwi." Takie właśnie znaczenie ma również cerkiewny wymóg, aby obecnych było siedmiu prezbiterów, którzy siedmiokrotnie czytają Ewangelię oraz modlitwy, w czasie których pomazują chorych olejem.